_ بهترین بازیکن آرمانی ام که همیشه آرزوی داشتن و تمام نشدنش را داشته ام کسی نیست جز رضا تاجیک ( مرحوم رحمان ) ، داشتن بازیکنی چون او آرزوی هر مربی است.
_متاسفانه شاهد هستیم که گاهاً مساوات و عدالت لازم در جهت تزریق بودجه جهت نوسازی و … ، اماکن و ابنیه ورزشی ، آنهم توسط بعضی افراد صورت نمی گیرد ؛ ایکاش شرایطی فراهم شود که تمامی ورزشگاه های شهرمان نه تنها گذرگاه هایشان مفروش بلکه مجهز به آبگرم شوند و داشتن این مهم در زمان تمرین ، کمترین توقع هر ورزشکار خرد و کلانی است.
عصر روز دوشنبه فرصتی دست داد تا در راستای دیدار با برترین های علمی ، هنری ، ورزشی و … ، شهر عزیزمان ، خدمت رزمنده دلاور دوران دفاع مقدس و ورزشکار دوست داشتنی ، پیشکسوت عرصه بازی و مربیگری فوتبال خدمت آقای سیروس پازوکی برادرِ شهید بزرگوار شهید محسن پازوکی ( از فوتبالیست های نام آشنا دوران گذشته ) برسم ، علیرغم خستگی مفرط ناشی از حضور در مسابقه فوتبال روز دوشنبه ایشان به اتفاق آقایان شاهین علی بیگی و امیر خواجه حسینی دستیاران و بازیکنان وی در تیم پیشکسوتان شهید محسن پازوکی در این مصاحبه شرکت ، تیزهوشانه و البته با بال و پری ریخته و موهایی یخی به سوالات ” رواپرس ” پاسخ داد ، ضمن تشکر از دیگر حاضرین در این نشست آقایان یوسف پازوکی و آرش تاجیک ( میزبانِ شایستهِ نشست ) دو دروازه بان پیشکسوت تیم یاد شده ؛ این شما و این متن مصاحبه با ایشان .
نام و نام خانوادگی : سیروس پازوکی / متولد مرداد ماه سال 1343 / فرهنگی و کارشناس ادبیات فارسی /
متاهل : همسر ، سر کار خانم طالبی ؛ فرهنگی .
فرزندان : محسن پازوکی دانشجوی کارشناس ارشد علوم آزمایشگاهی ، فوتبالیست ، دو دختر خانم 10 و 18 ساله .
مدارک عالیه ورزشی :
دارای کارت مربیگری D کشوری.
سوابق ورزشی :
عضویت در تیم های جوانان پرسپولیس تهران / عضویت در تیم منتخب شهرستان پاکدشت در مقابل تیم شاهین تهران آذر ماه 65 /
عضویت در تیم منتخب معلمان شهرستان و بازی در مقابل تیم معلمان استان تهران با بازی و مربیگری سید مهدی ابطحی بازیکن اسبق تیم ملی .
عضویت در تیم های نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان تیم فوتبال شهید محسن پازوکی .
پست مورد علاقه : دفاع ( پوششی ) .
با سلام و درود بر شهدا و با گرامی داشت یاد و خاطره فوتبالیست پیشکسوت مرحوم علی جهانشیری که اخیراً جان به جان آفرین تسلیم نمودند .
بنده فوتبال خود را از زمین های خاکی آغاز و از 15 سالگی تا پایان دوره بازیگری ام ، آنرا در تیم محل تولد خود که بعدها با نام شهید محسن پازوکی برادر بزرگوارم مزین شده است دنبال نمودم ، در سال 1361 توسط مربی پایه پرسپولیس آقا ایرج پازوکی برای حضور در تیم جوانان پرسپولیس به این تیم دعوت شده و در آن دوره با بازیکنانی همچون مرحوم فریبرز مرادی ، رضا عابدیان هم بازی بودم ؛ قابل توجه آنکه علیرغم حضور مداومم در پست دفاع پوششی متاسفانه در دوره حضورم در تیم پرسپولیس بنا به ملاحظات خاصی به دفاع راست منتقل و مرحوم فریبرز مرادی در پست تخصصی ام جای گرفت ( ؟ ! ) .شرایط خیلی خوب پیش می رفت و با اعتماد به نفس بالایی خود را در آن تیم تثبیت نموده ولیکن به جهت حضور در عرصه دفاع مقدس عطای بازی در پرسپولیس را به لقایش بخشیده و بدون فوت وقت عازم جبهه شدم .
بعد از بازگشت اجباری از جبهه، پس از مدتی دوباره فوتبال را پی و پس از تشکیل تیم فوتبال ورامین ( از لحاظ جغرافیایی پاکدشت در آن مقطع جزیی از شهرستان ورامین بوده است ) توسط مربی وقت آن تیم آقای علی پازوکی به این تیم دعوت و با بازیکنانی همچون مخلص آبادی ، ناصر ناظمی و برادران شکری هم بازی بودم.
مدتی بعد و پس از شکل گیری شهرستان پاکدشت ، از سوی مرحوم ناظم گنجاپور در کنار بازیکنانی چون غلام و محمود خراسانی ، کمال و قاسم پازوکی و دیگر دوستان به تیم منتخب شهرستان پاکدشت آنهم برای حضور در مسابقات حذفی استان تهران دعوت و در تاریخ 15 آذر 65 در زمین شماره یک شهید شیرودی ( امجدیه سابق ) مقابل شاهین تهران و بازیکنانی همچون محمود پازوکی ، امیرقلعه نویی ، مرتضی یکه ، حجت اله شاه نباتی و کریم باوی قرار گرفتم.
با اعتماد به نفسی که مرحوم گنجاپور به تیم تزریق کرده بود ما در آن بازی نه تنها خود را از پیش بازنده نمی دانستیم بلکه شاید برایتان قابل باور نباشد به امید برد هم رفته بودیم .
باور کردنی نبود کریم خودش یک تیم بود ، روز خیلی سختی بود ولی از آنجا که من دفاع آخر بودم همه امیدم به آقا غلام خراسانی بود که البته آنروز مثل همیشه روزش بود و برایم نقطه اتکّا ، شاهین با دو گل ِمرتضی یکه از ما جلو افتاد اما کمال پازوکی با گل بسیار زیبایی که به ثمر رساند هم آبرو داری کرد و هم اختلاف را تا پایان بازی به یک گل رساند و یادم هست که روزنامه ها در آن تاریخ نوشتند گل کمال پازوکی چیز دیگری بود.
مجدداً پس ازانجام این بازی به جبهه و جزیره مجنون رفتم و پس از مدتی و به علت مجروحیت شدید به محل بازگشته و ضمن ادامه فعالیت در مسیر فوتبال در سن 35 سالگی رسماً از حضور در مسابقات رسمی کنار کشیدم.
_ پس از پایان دوران بازی نسبت به شرکت در کلاس های مربیگری اقدام و موفق به اخذ مدرک مربیگری D شدم ، به موازات آن مدرسه فوتبالی را تاسیس و در کنار عزیزانی همچون شاهین علی بیگی و امیر خواجه حسینی نسبت به آموزش رایگان علاقه مندان مبادرت ورزیده ام .
_ مدرسه فوتبال شهید محسن پازوکی در مجموعه ورزشی ای واقع شده با نام همین شهید عزیز . در اینجا بر خود فرض می دانم از اهالی محترم به جهت واگذاری زمین و حاج حسن آقا پازوکی برادرم در قبال زحمات زیادی که در راستای آماده سازی ، ساخت و نهایتاً بهره داری نوجوانان ، جوانان و …، متحمل شده است تقدیرنمایم .
یکی از افتخارات مدرسه فوتبال شهید محسن این است که بسیاری از آموزش دیده گان این مدرسه بلافاصله به جهت داشتن پتانسیل بالا بلافاصله جذب دیگر تیم ها می شوند.
از بهترین استعداد های شکوفا شده در مدرسه فوتبال شهید محسن پازوکی می توان از حسین خاتمی ، محمد قاسمی ، یاسر ناظمی ، مصطفی درویش و رضوان پازوکی نام برد .
از دیگر افتخارات مدرسه شهید محسن پازوکی همین بس که در مساحتی بیش از یک هکتار با سه یا چهار مربی تاکید می کنم بصورت رایگان نسبت به آموزش 50 فرد مستعد اقدام می کند در صورتی که ضمن آرزوی موفقیت سایر خدمتگزاران شاهد هستیم در همین شهرستان مدارس فوتبالی وجود دارد که با مساحتی بسیار بسیار کمتر و آنهم دریافت وجهی درخور و ناظرینی کمتر ، نفرات زیادی را در آن مساحت محدود پوشش می دهد ( !؟!؟! )
_ آنچه که روحیه یک ورزشکار را به شدت آزرده می نماید فقر نیست بلکه فرقی است که بعضی جاها ناخواسته و بسیاری جهات خواسته گذارده می شود ، مسئولین اداره ورزش و بعضی از مسئولین محلی مارا شرمنده محبت خود نموده اند اما متاسفانه شاهد هستیم که گاهاً مساوات و عدالت لازم در جهت تزریق بودجه جهت نوسازی و …، اماکن و ابنیه ورزشی ، آنهم توسط بعضی افراد صورت نمی گیرد ؛ ایکاش شرایطی فراهم شود که تمامی ورزشگاه های شهرمان نه تنها گذرگاه هایشان مفروش بلکه مجهز به آبگرم شوند و داشتن این مهم در زمان تمرین ، کمترین توقع هر ورزشکار خرد و کلانی است.
_ متاسفانه به جهت همجواری یک باب سالن ورزشی با زمین چمن و دیگر متعلقات مجموعه شهید محسن پازوکی و عدم نظارت بایسته و شایسته متولیان امر که صد البته درب ورودی واحد که تا پاسی از شب باز و مزید بر علت است ، تهدیدات جدی را متوجه ابنیه ورزشی مرتبط با مجموعه ورزشی شهید محسن پازوکی نموده است ؛ از مسئولین محترم ذیربط تقاضا دارم اقدام عاجل و لازم رابه جهت عدم تشدید انواع آسیب های اجتماعی مشاهده شده در این محل ورزشی اِعمال نمایند.
_ بهترین زوج فوتبالی ام در دوران بازی ام ناصر پازوکی ( مرحوم مشهدی رمضان ) بوده هر چند در کنار سایر دوستان مثل حسین کشتکار ، مرحوم علیرضا یوسفی و … ، راحت بوده ام .
_ بیشترین آزار در بازی و در پست تخصصی ام دفاع آخر ، زمانی متوجه بنده می شد که در مقابل محمود پازوکی قرار می گرفتم.
_ بهترین بازیکن آرمانی ام که همیشه آرزوی داشتن و تمام نشدنش را داشته ام کسی نیست جز رضا تاجیک ( مرحوم رحمان ) ، داشتن بازیکنی چون او آرزوی هر مربی است.
تعدادی از نکات افتراق فوتبالیست حاضر با فوتبالیست های زمان ما این است که فوتبالیست های زمان ما نه تنها عشق پول ، عشق امضاء دادن ، مدلینگ بودن و شدن و … ، نبودند بلکه وجودشان سرشار از غیرت ، معرفت ، شرافت ، جسارت ، رفاقت و … بود .
_ در زمان قدیم بازی ها محله محور و در صورت برگزاری مسابقه بین دو محل گاه پیش می آمد که تمام اهل محل یا به قول خودمان برای آبادی برای تشویق تیم خودشان در محل مسابقه حاضر می شدند.
_ در راستای بهبود شرایط معیشتی ورزشکاران بنده با همراهی عزیزان حاضر در جلسه ، آقای جلیل پازوکی ، حسین خاتمی و … ، اقدام به تشکیل شرکت تعاونی باشگاه فرهنگی ورزشی شهید محسن نموده ام که به لطف خدا روز به روز بر پیشرفت آن افزوده می شود.
